काठमाडौं ।

मलेशियाको पर्यटकिय शहर पेनाङमा Elite Expo Sdn Bhd र Penang Goldsmith & Jewellers Association को संयुक्त आयोजनामा आयोजित पेनाङ्ग सिग्नेचर गोल्ड फेयर २०२२ मा महासंघका सचिव निर बहादुुर धमलाको नेतृत्वमा ११ सदस्यीय प्रतिनिधि मण्डल सहभागि जनाउनु भएको हो ।

सो अवसरमा Elite Expo Sdn Bhd का प्रमुख कार्यकारी निर्देशक दातुक जोन्सन लिम र पेनाङ सुनचाँदी तथा आभुषण संघका अध्यक्ष जर्ज लो सिउ चेंग डीजेएनसंग भेटवर्ता गर्नुका साथै मौलिक गरगहनाको बजारिकरण, आयात एवं निर्यातका सन्र्दभमा देखिएका समस्या र चुनौतिसंगै अन्तर्राष्ट्रिय व्यापारीका अवसर, नेटवर्क विस्तारका विषयमा छलफल भएको सचिव निर बहादुर धमलाले बताउनुभयो ।

आज २०७९ भाद्र ३ देखि ५ गते सम्म संचालन हुने उक्त फेयरमा महासंघबाट गएका प्रतिनिधि मण्डलले प्रर्दशनीमा राखिएका विभिन्न जेम तथा ज्वेलरी, मेसिनरी लगायत स्टलहरु अवलोकन गर्नुका साथै ‘A New Dawn of The Gold & Gems Industry’ विषयक एक दिने अन्तरक्रियामा समेत सहभागिता जनाउने छन् ।

प्रतिनिधिमण्डलमा राजेन्द्र वि.क, राजन काफ्ले, मुकुन्द कुमार ठाकुर, सत्यम ठाकुर, मनोरथ कुमार ठाकुर, किरण नगरकोटी सुनार, दिनेश कुमार श्रेष्ठ, लेखराज नेवार, शिव राज श्रेष्ठ, भिपेन वि=क, दिपेन्द्र वि=क रहनु भएको थियो ।

पोखरा । नेपाल सुनचाँदी रत्न तथा आभुषण महासंघले पोखरामा २०७८ चैत ११ र १२ गते शुक्रबार र शनिबार गरी दुई दिने गोष्ठी सम्पन्न गरेको छ । महासंघले विगतको समीक्षा र आगामी कार्यदिशा, व्यवसायीको हकहित र नीतिगत प्रक्रियाको सन्दर्भमा गोष्ठी सम्पन्न गरेको हो ।
गोष्ठीको उद्घाटन गर्दै गण्डकी प्रदेशका पर्यटन, उद्योग, वाणिज्य तथा आपुर्तिमन्त्री मणिभद्र शर्माले व्यवसायीसमक्ष स्वदेशी कालीगढ उत्पादन गर्नुपर्ने धारणा राखे । मन्त्री शर्माले आफ्नो गृह जिल्ला बाग्लुङमा अधिकांश कालीगढहरु भारतीय रहेको उल्लेख गर्दै स्वदेशी नागरिक नै कलाकौशलमा लाग्नुपर्ने सुझाव दिए । ‘बाग्लुङमा मैले देखेका कालीगढहरु प्रायः भारतीय छन्, उनले भने, ‘मैले विस्तृत अनुसन्धान नै त गरेको छैन तरपनि बढी उनीहरु नै देखिन्छन् ।’ मन्त्री शर्माका अनुसार अब व्यवसायीले कालिगढ उत्पादनमा समेत ध्यान पु¥याउनुपर्छ । दक्ष कालीगढ उत्पादन गर्न मन्त्रालयले तालिमको व्यवस्था गर्ने बताउदै शर्माले महासंघलाई समन्वय गर्न आग्रह गरे । ‘दक्ष कालीगढ उत्पादन गर्न हामीले तालिमको लागि पहल गर्छाै, मन्त्री शर्माले भने, ‘त्यसको लागि तपाईहरु पनि हामीसँग समन्वय गर्नुहोला ।’
त्यस्तै, महासंघका अध्यक्ष सुरेशमान श्रेष्ठले देशमा विद्यमान व्यापार घाटाको परिपुर्ती गर्न सुनचाँदी जस्ता बहुमूल्य धातुको प्रवद्र्धन, बिस्तार र निर्यातमा ध्यान दिनुपर्ने जनाए । ‘सुनचाँदीसँगै बहुमूल्य पत्थर, रत्न, आभुषणको व्यवसायलाई सरकारले सहजनीतिमार्फत सहयोग गरे व्यापार घाटा कम गर्न सघाउ पुग्नेछ’ श्रेष्ठले भने ।
गोष्ठीमा महासंघका महासचिव किसान सुनारले ‘महासंघको विगतको समीक्षा र आगामी कार्यदिशा’ विषयक कार्यपत्र प्रस्तुत गरे । महासचिव सुनारद्वारा प्रस्तुत कार्यपत्रमा सरकारसंग विभिन्न माग र महासंघको २७ बुँदे आगामी कार्यदिशा उल्लेख गरिएको छ । ‘सुन जस्तो क्यापिटल गुड्स र औद्योगिक कच्चा पदार्थलाई पनि पेट्रोलियम पदार्थ जस्तो उपभोग गरेर समाप्त हुने विलासीतापूर्ण वस्तुसँग दाँजेर आयात निरुत्साहित गरिएकोले अब यो व्यवसायलाई कसरी जिवित राख्ने भन्ने गम्भीर अवस्था सिर्जना भएको छ ।’ कार्यपत्रमा उल्लेख गरिएको छ ।
त्यसैगरी सरकार तथा महासंघ बिचको समन्वय बलियो बनाउन नेतृत्वदायी भुमिका खेल्ने, सुन आयात गर्ने कम्पनी (गोल्ड बैंक) स्थापना गरी सम्पूर्ण सुन व्यवसायीहरुलाई सरल रुपमा सुन विक्री गर्ने, नीतिगत तहमा राज्यलाई दबाब दिने कार्यपत्रमा प्रस्तुत छ ।
साथै, व्यवसायीहरुको हकहित तथा चेतना जागरणका लािग छुट्टै निर्देशिका मस्यौदा तयार गरी कार्यान्वयन गर्ने, देशव्यायीरुपमा महासंघले सुन तथा चाँदीको समान दर कायम गर्ने, सदस्य संघ तथा एशोसियट सदस्यहरु विस्तार गर्नेलगायतका बुँदा समावेश छन् ।

 काठमाडौं ।

नेपाल सुनचाँदी रत्न तथा आभुषण महासंघका प्रदेश नं १ का संयोजक विशन शाक्यको नेतृत्वमा ५ अन्य प्रतिनिधिमण्डल भारतको जेम एण्ड ज्वेलरी एक्स्पोर्ट प्रमोसन काउन्सीलको तत्वावधानमा आयोजित “३८ औं भारत अन्तर्राष्ट्रिय ज्वेलरी शो (IIJS Premiere - 2022)” मा सहभागि हुनु भएको हो । उक्त शो पाँच दिन (२०७९ श्रावण १९ देखि २३ गते सम्म) आयोजना हुनेछ ।

सोही अवसरमा प्रतिनिधिमण्डलले काउन्सीलका वर्तमान अध्यक्ष कोलिन साह र अन्य विशिष्ट पदाधिकारीहरुसंग भेटवर्ता गरी नेपाल भारतका सुनचाँदी व्यवसायीको आपसी सम्बन्ध विस्तार गर्न २०७० चैत ९ गते यस महासंघ र भारत जेम एण्ड ज्वेलरी एक्स्पोर्ट प्रमोशन काउन्सील बीच भएको समझदारीलाई स्मरण गर्दै नेपाल ज्वेलरी उद्योगको प्रवद्र्धनका लागि संयुक्त रुपमा प्रविधि एवं पूँजी लगानी गर्ने बिषयमा छलफल भएको हो ।

मुम्बाई बसाईको क्रममा प्रतिनिधिमण्डलले विभिन्न जेम तथा ज्वेलरी, मेसिनरी कारखानाहरुको पनि स्थलगत अवलोकन भ्रमण गरेको थियो ।

प्रतिनिधिमण्डलमा टेक बहादुर याङदेन, त्रिभुनाथ फूयाल, रुद्ध बहादुर वि.क, सिद्धान्त श्रेष्ठ र किरण नगरकोटी सुनार रहनु भएको थियो ।

काठमाडौं । आषाढ २१, कोभिडबाट शिथिल अर्थतन्त्रलाई पुनर्जिवित गर्न सक्ने मौद्रिक नीतिको आवश्यकता
नेपाल राष्ट्र बैंकबाट आ. व. २०७८/७९ को लागि निकट भविष्यमा जारी हुने मौद्रिक नीतिमा सुझाव दिदै नेपाल सुनचाँदी रत्न तथा आभुषण महासंघले कोभिडबाट शिथिल अर्थतन्त्रलाई पुनर्जिवित गर्न सक्ने मौद्रिक नीतिको आवश्यकतामा जोड दिएको छ ।
अर्थतन्त्रको मुख्य संवाहको रुपमा रहेको उद्योग, व्यापार र व्यवसाय क्षेत्रलाई पुनर्जीवित र पुनरुत्थान गर्न आवश्यक पूँजीको व्यवस्था गरी कर्जाको पुनर्तालिका, पुनरुत्थान कर्जाको व्यवस्था र व्याजमा छुट तथा रलीकरण आदिको व्यवस्था हुनुपर्ने महासंघले सुझाव दिएको छ ।
मुलुकमा चालू रहेको उद्योग, व्यापार, व्यवसाय मध्ये गहना व्यवसायले पनि वृहत आकार लिई सकेको छ । यस क्षेत्रमा अर्वौको लगानी भइसकेको छ । हजारौं व्यवसायीहरु संलग्न रहेको यस व्यवसायमा लाखौंले प्रत्यक्ष रोजगारी प्राप्त गरिरहेका छन् । यस क्षेत्रले वार्षिक सरदर रु. ८ अर्व भन्दा बढी राजश्वमा योगदान गरिरहेको छ । निर्यात, रोजगारी, राजश्व अभिवृद्धि आदिको दृष्टिकोणले अति नै महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्न सक्ने यो व्यवसायलाई प्रोत्साहित गरी यसबाट अर्थतन्त्रमा थप मूल्य अभिवद्धि गर्न आगामी मौद्रिक नीतिमा निम्न विषयहरु समावेश गर्न आवश्यक भएको उल्लेख गर्दै महासंघ निम्न सुझावहरु प्रस्तुत गरेको छ ।
१. सुनचाँदी व्यवसायलाई उच्च जोखिमको श्रेणी (High Risk Zone) मा राखिएकोले गहना व्यवसायीहरुले वाणिज्य बैंकमा खाता खोल्दा झन्झटिलो प्रक्रिया पूरा गर्नु परिरहेकोले यस व्यवसायलाई उच्च जोखिम वर्गबाट हटाई सहज र सरल बनाउनु पर्दछ ।
२. वाणिज्य बैंकहरुले प्रदान गर्ने पुनर्कजा आदिमा आभुषण व्यवसायलाई पनि समावेश गरिनु पर्छ ।
३. वाणिज्य बैंकहरुले आर्जन गर्ने वार्षिक मुनाफा रकम मध्येबाट CSR (Corporate Social Responsibility) अन्तर्गत कम्तिमा १० प्रतिशत रकम युवा तथा महिला गहना व्यवसायीहरुका लागि शीप विकास तालिम एवं आभुषण व्यवसायमा नै स्वरोजगारीको लागि अनुदान दिने व्यवस्था हुनुपर्दछ ।
४. गहना निर्माण तालिम लिन चाहने युवा (महिला समेत)लाई सहुलियतपूर्ण शीप विकास ऋणको व्यवस्था हुनुपर्छ ।
५. २०६७ सालमा केही समयको लागि भनि सुनमा कोटा प्रणाली लागू भएको हाल सम्म पनि सोही प्रणाली जारी छ । यस बीच बजार र उपभोक्ताको मागमा शतप्रतिशत वृद्धि भएको छ । तर मागलाई धान्नै नसक्ने गरी कोटा तोकिएको छ । सुनको अभावमा व्यवसाय नै बन्द गर्नुपर्ने अवस्था छ । अनाधिकृत पैठारीलाई दुरुत्साहन हुन पुगेको छ । राजश्वमा समेत ठूलो नोक्सानी भइरहेको छ । तसर्थ वास्तविक मागको सर्भेक्षण गरी आयातको कोटा बढाउनु अति जरुरी छ ।
६. सुन पैठारीलाई Open General Lisence (OGL) अन्तर्गत ल्याउने वा कोटा बढाई निजी क्षेत्रलाई पनि पैठारी अनुमति दिइनु पर्दछ ।
७. सुनको पैठारीमा हाल लागू गरिएको कोटा प्रणाली एवं वाणिज्य बैंकले मात्रै आयात गर्न पाउने व्यवस्था “प्रतिश्पर्धा प्रवद्र्धन ऐन” को प्रतिकूल छ । तसर्थ मुलुकको प्रचलित कानूनसंग प्रतिकूल नहुने गरी “आपूर्ति संकुचित गर्ने र निश्चित निकायलाई मात्रै पैठारीको अनुमति दिने” कार्य अविलम्ब वन्द हुनुपर्दछ ८. झिटि गुण्टा अन्तर्गत ५०० ग्राम सम्म भंसार तिरेर सुन ल्याउन पाउने व्यवस्था गर्ने र नेपाली नागरिकले विदेशमा बनेका गहना ल्याएमा २५ ग्राम भन्दा बढीकोमा भंसार लिने ।
९. सुनको वितरण प्रणालीलाई विकेन्द्रित गरी मुलुकभरका साना–ठूला सबै व्यवसायीहरुको समान पहूँच स्थापित हुने गरी सरल र सहज तरिकाले आपूर्ति व्यवस्था मिलाउने ।
१०. वाणिज्य बैंकहरुले सुन विक्री गर्दा एकै दिनमा पनि बैंक पिच्छे भाउ फरक हुने गरेकोले प्रत्येक दिन सबै बैंकको एउटै भाउ हुनुपर्ने । साथै होल्डिङ्ग तथा सर्भिस चार्ज भनि थप मूल्य लिने गरेकोले सो कार्य अविलम्व बन्द हुनुपर्ने ।
११. नेपाल राष्ट्र बैंकले देशका विभिन्न आठ वटा वा आवश्यकता परेमा सो भन्दा पनि बढी स्थानबाट वाणिज्य बैंकहरुले सुन विक्री गर्नु पर्ने भनी कार्यविधिमा नै स्पष्ट उल्लेख गरे तापनि वैंकहरुले काठमाडौंबाट मात्र विक्री वितरण गरिरहेका छन् । काठमाडौं भन्दा वाहिरबाट बेच्नु परेमा अपारदर्शी रुपमा बढी मूल्य तोक्ने गरेकोले त्यसबाट व्यवसायीहरुलाई झनै समस्या पर्न गएको छ । त्यसैले जुनसुकै स्थानबाट खरीद–विक्री गर्दा पनि एउटै भाउ कायम हुने व्यवस्था हुनुपर्दछ ।